เราจัมีกันและกัน

เนื้อเรื่อง

                                                                      เรามีกันและกัน
เรื่องมันมีอยู่ว่า … ขณะที่พิกเล็ทเดินตามหมีพูห์ไปต้อย ๆ รอยเท้าคู่เล็ก ๆ ย่ำไปบนหิมะ เคียงข้างกับรอยเท้าของพูห์ไปตลอดทาง เป็นความอบอุ่นในหัวใจที่ทั้งสองทิ้งเอาไว้เบื้องหลัง ......
ทั้งคู่คงเดินมาด้วยกันนานพอสมควร และคงไม่ได้คุยอะไรกันเลย พิกเล็ทเลยต้อง"ขอเสียง"ด้วยการเรียก "พูห์" เมื่อพูห์ขานรับและถามกลับว่า "มีอะไรหรือพิกเล็ท" พิกเล็ทกลับเกาะมือพูห์ไว้ ก่อนตอบว่า "เปล่า ไม่มีอะไร แค่อยากมั่นใจว่าเราเดินมาด้วยกันเท่านั้นเอง" ภาพนี้ ถ้อยสนทนานี้ เรียบง่ายแต่ลึกซึ้ง สังเกตไหมว่าพูห์เดินนำหน้า ควรเป็นพูห์หรือเปล่าที่น่าจะเป็นฝ่าย"ขอเสียง"พิกเล็ท ว่ายังเดินตามตัวเองมาหรือไม่ นั่นหมายถึงว่า เป็นความกังวลในใจพิกเล็ทเอง ที่เกรงว่าพูห์จะลืมเพื่อนตัวเล็กๆอย่างเขา ในชีวิตเราทุกคนคงเคยผ่านพบมิตรภาพแสนดี แต่มีกี่คนที่รักษามันเอาไว้ได้คงมั่นไม่หวั่นไหว วันคืนแห่งชีวิตกลืนกินและฉุดดึงเรารุดไป หันกลับมามองข้างหลังอีกทีอาจจะเศร้าใจ หากพบว่าคนที่เราไว้ใจ ไม่มีใครเดินตามเรามาอีกแล้ว ไม่อยากเดินข้างหน้าเพราะเกรงว่าฉันจะลืมเธอ ไม่อยากตามหลังเช่นกัน ... กลัวตามไม่ทัน กลัวเธอทำฉันหล่นหาย อยากให้เราเดินเคียงกันไป อยากอุ่นใจมั่นใจ ... ว่าตลอดการเดินทางชีวิตอันยาวไกล เรายังมีกันและกันไปตลอดทาง